NETcevap.org Evrim Propagandasına NETCevaplar
Evcil köpeklerin üzgün bakışlarına yol açan yüz kasları “insanların ilgisini çekmek için evrimleşti” iddiası bilimsel temeli olmayan, mevcut bulgulara tamamen aykırı, kendi kendini çürüten bir evrimci safsatadır.
Bir kasın yoktan geliştiği iddiası genetik bilimi ile bağdaşmadığı gibi ve anatomik bulgulara da terstir. Kaşları kaldıran kas kurtlarda ve evcil köpeklerde vardır, ancak farklı boyutlardadır. Bu kasların duygu belirtecek şekilde koordineli bir şekilde hareket etmeleri ise ayrı bir harikadır.
Gri kurtlar ve evcil köpekler genetik olarak aynıdırlar ve DNAları tamamen aynı kasları kodlar.
Şefkat bekleyen mahzun yüz ifadesine sebep olan kaş kası (Levator Anguli Oculi Medialis) kurtta da köpekte de vardır. Ne var ki, vahşi kurtlarda az kulanıldığı için küçük kalmış, evcil köpeklerde ise sık kullanıldığı için daha büyük olup anatomik olarak saptanması kolaydır.
Evrimci Yorumla Çelişen Veriler
Her ne kadar kaşı kaldıran bu kasın vahşi kurtlarda “olmadığı” yorumlansa da, araştırmaya ait makalede veriler bölümünde “bu kasa ait liflerin tendonuyla birlikte orada mevcut olduğu” kabul edilmektedir. Bu gerçek, önyargılı evrimci yorumları geçersiz kılan çarpıcı bir çelişkidir. Açıkçası, aynı kaş kası (LAOM) vahşi kurtlarda yalnızca az kullanıldığı için daha küçük kalmış olup, tendonu ve lifleri ile aynı yerde durmaktadır.
Bununla beraber, bu kaş kası yalnızca evcil köpeklere özgü değildir. Vahşi doğada insanların şefkatine ihtiyaçları olmadığı açık olan, Kaplan (Panthera Tigris) ve vahşi Afrika Serval kedisi (Leptailurus Serval) de aynı kasa sahiptir.
Kullanılan Kas Büyür
DNA’da yazılı olmayan bir kas ise kendi kendine ortaya çıkmaz ya da ortadan kalkıp yok olmaz. Ancak kullanılmayan bir kas küçülür. Evcil köpek, tabidir ki, yavru iken karşılık bulduğu şefkat isteyen mesajına, yetişkinliğinde de olumlu karşılık buldukça, bunu koşullu bir davranış olarak tekrarlar. Böylece, kaşları kaldıran kaslar daha belirgin hale gelecektir. Bir gri kurtun ise, şefkat dileyeceği bir sahibi veya bakıcısı yoktur. Bu durumda, kullanılmayan kaş kasının küçülmesi beklenen bir sonuçtur.
Canlılarda Şefkat Mucizesi
Bir yavrunun annesine karşı sergilediği mahzunluk ifadesinin ihtiyaca binaen ortaya çıktığını iddia etmek gerçeklerle bağdaşmaz. İsterse en vahşi yırtıcı olsun, annenin yavrularına bakması, en başından beri var olması gereken, Allah’ın bahşettiği hormonal bir dürtü sayesindedir. Anne ya da babada salgılanan Oksitosin nedeniyle, yavrusuna karşı dayanılmaz bir şefkat ve koruma duygusu uyanır. Oksitosinin hedef dokulardaki alıcılarıyla birlikte milyonlarca yılda kendi kendine geliştiği asla iddia edilemez. Şefkat hissi, Allah’ın DNAya kodladığı Oksitosin ile yarattığı karşı konulmaz bir davranıştır. Canlılardaki, biyokimyasal sebeplere dayalı duygu ve davranışlar herşeyi bilen, sonsuz güç sahibi Yüce Allah’ın varlığını kanıtlar.
KAYNAK:
- Evolution of facial muscle anatomy in dogs, Juliane Kaminski, Bridget M. Waller, Rui Diogo, Adam Hartstone-Rose, Anne M. Burrows, Proceedings of the National Academy of Sciences Jun 2019, 201820653; DOI: 10.1073/pnas.1820653116
- https://www.bbc.com/turkce/haberler-dunya-48671381
- The Head and Neck Muscles of the Serval and Tiger, Diogo et al, The Anatomical Record, 295:2157–2178 (2012)
